Kiedy po raz pierwszy użyto nazwy fizjoterapeuta? Kto jako pierwszy wykonywał zabiegi fizjoterapeutyczne. Jak w ogóle narodziła się fizjoterapia…

Okazuje się, że fizjoterapia mniej lub bardziej świadomie jest obecna w naszym życiu od tysiącleci!

Pierwsze zabiegi fizjoterapeutyczne.

Fizjoterapia, choć nieświadomie, istnieje na świecie od zarania ludzkości. Można stwierdzić, że pierwsze „zabiegi” rehabilitacyjne były stosowane przez ludzi pierwotnych. W świecie, w którym jedyną szansę na przeżycie dawała doskonała sprawność fizyczna, człowiek po urazie najprawdopodobniej rozmasowywał bolące miejsce, a także wykonywał ruchy, które miały mu pomóc rozruszać i doprowadzić do pełnej sprawności kontuzjowane miejsce.

Terapeutyczne kung-fu i joga!

Już ponad trzy tysiące lat temu w starożytnych kulturach zaobserwowano, że ruch pomaga utrzymać nas przy zdrowiu, a także, odpowiednio stosowany, może ułatwić nam dojście do pełnej sprawności po urazach lub pomóc w leczeniu wad np. kręgosłupa. W tym ostatnim prym wiodła sztuka kung-fu, w dzisiejszych czasach bardziej utożsamiana ze sztuką walki. Pół żartem możemy napisać, że początek, rozwój i podwójne znaczenie tej sztuki ściśle ze sobą współpracują. Najpierw wymyślono, jak kogoś unieruchomić, więc później trzeba było taką osobę przywrócić do sprawności. Joga, która rozpowszechniona została w Indiach, służyła jako system gimnastyki leczniczej. Miała na celu pomoc w osiągnięciu doskonałości i równowagi pomiędzy ciałem a duszą. Co ciekawe lekarze staroindyjscy już w tamtych czasach zwracali uwagę na różnorodność pacjentów i dobierali im ćwiczenia dostosowane do ich wieku, kondycji czy ogólnego stanu zdrowia.

Egipt, Grecja i Rzym.

Powyższe kraje, to dzisiaj bardzo chętnie uczęszczane kierunki turystyczne. W starożytności były także kolebkami medycyny. W Egipcie bardzo popularne były masaże z namaszczaniem olejkami, kąpiele zimne i ciepłe czy elementy gimnastyki, które były także elementami terapii. O Grecji musimy tutaj wspomnieć ze względu na znanego wszystkim Hipokratesa, uważanego za twórcę medycyny. Jest on również wymieniany jak twórca pierwszej maszyny, która umożliwiała korekcję skoliozy. Nie bagatelizował przy tym ćwiczeń i masażu, które miały wpływać na dobre zdrowie pacjentów. Medycyna rzymska odwoływała się bezpośrednio do medycyny greckiej. Ważnym jej przedstawicielem już w czasach naszej ery był Galen. Prowadził on badania nad mięśniami, stawami i kościami, a ćwiczenia fizyczne rozróżnił pod kątem zastosowania przy różnych schorzeniach.

Europa i świat islamu, a okres średniowiecza.

Średniowiecze przez wielu nazywane wiekiem ciemności trwało od V do XV wieku n.e. W tym czasie trudno znaleźć pozytywy w rozwoju medycyny. Wady ciała traktowane były jako kara zesłana z niebios. Dopiero liczne wojny i duży odsetek rannych zmusił państwa do rozwój medycyny i rehabilitacji. Na przeciwległym biegunie stał świat islamu, który szeroko czerpał z nauk kultury antycznej i rozwijał u siebie praktyki medyczne. Wystarczy wspomnieć o słynnym Awicennie propagatorze ruchu i masaży jako metod leczniczo-profilaktycznych.

Renesans i prekursor rehabilitacji.

W renesansie odżyło zainteresowanie ludzką anatomią. W tym okresie urodził się Ambroise Pare, który był uważany w nowożytnej Europie za pioniera rehabilitacji. W jego zaleceniach, poprawie zdrowia miały służyć masaże, a po złamaniach specjalne ćwiczenia.

Rehabilitacja i fizjoterapia po raz pierwszy.

Ojcem dzisiejszej fizjoterapii jest Per Henrik Ling, który w 1813 roku utworzył Królewski Instytut Gimnastyki. Udowodnił on, że część schorzeń można wyleczyć stosując dobrze wykonany masaż oraz wykonując określone ćwiczenia specjalnie dobrane pod pacjenta i rodzaj choroby. Jednym z pierwszych stowarzyszeń, które użyło słowa fizjoterapia było stowarzyszenie założone w 1894 roku przez cztery angielskie pielęgniarki – Chartered Society of Physiotherapy. Natomiast słowo rehabilitacja oficjalnie użyte zostało w 1918 roku przez Douglasa C. McMurtiego i dotyczyło inwalidów wojennych.

Współczesna fizjoterapia.

Od początku XX wieku fizjoterapia bardzo mocno się rozwinęła. Nie ma osób, które negują wartości, jakie niosą ze sobą poszczególne ćwiczenia i masaże w walce z chorobami. W przeciągu zaledwie 100 lat medycyna rozwinęła się w większym stopniu niż miało to miejsce przez tysiąclecia. Dzisiaj fizjoterapeuci mogą korzystać z najnowocześniejszych sprzętów do rehabilitacji. Ludzki organizm, przynajmniej na poziomie tego, co widoczne gołym okiem, praktycznie nie ma przed nami tajemnic. Co ciekawe, pomimo rozwoju technologii i poszerzenia wiedzy bardzo mocno czerpiemy z praktyk opracowanych pięć tysięcy lat temu.

Fakt, że fizjoterapia nie jest traktowana jak dodatek do medycyny, tylko jako ważny pierwiastek w dochodzeniu pacjenta do zdrowia sprawia, że ta dziedzina coraz szybciej ewoluuje. Co jakiś czas możemy usłyszeć o przeróżnych metodach wspomagających leczenie pacjentów w określonych chorobach. Także społeczeństwo inaczej niż kilkadziesiąt czy nawet kilkanaście lat temu zmieniło podejście do zawodu fizjoterapeuty. Wiąże się to z tym, że ma ono większą świadomość odnośnie do zalet fizjoterapii i pacjenci często sami zgłaszają się na zabiegi i masaże w celu przywrócenia swojemu ciału pełnej sprawności. W związku z tym każdy fizjoterapeuta powinien mieć świadomość tego, jak wielka ciąży na nim odpowiedzialność. W naszych rękach jest dalszy los pacjentów. Dzięki nam mogą oni cieszyć się lepszym i dłuższym życiem bez bólu, cierpienia i ograniczeń.