Od momentu narodzin przez kolejne miesiące rozwój wzroku u dziecka przebiega bardzo intensywnie. Układ wzrokowy jest bardzo złożonym systemem odbierającym bodźce, ale początkowo jest jednym z najmniej rozwiniętych spośród wszystkich narządów zmysłów.

Początek rozwoju, jeszcze mało widzę

Noworodek dostrzega to co znajduje się odległości około 20-30cm od jego twarzy. Obraz, który widzi porównuje się do oglądania świata przez zamarzniętą szybę, ponieważ jego wzrok jest około trzydziestokrotnie słabszy od osoby dorosłej. Najlepiej widzi kontrastowe zestawienie czerni i bieli oraz szarości, ale tylko pod warunkiem, że pokazywane wzory są duże. Twarz matki początkowo odbiera jako jasną plamę, która staje się nieco wyraźniejsza z bardzo bliskiej odległości wynoszącej maksymalnie 30cm.

W drugim miesiącu życia pojawia się umiejętność fiksacji wzroku- czyli zatrzymania spojrzenia na danym punkcie. Wówczas niemowlę wyraźnie zaczyna wpatrywać się w twarze rodziców, a w szczególności w ich oczy. Pod koniec drugiego miesiąca maluszek rozpoczyna wodzenie oczami, ale póki co jeszcze w  niewielkim zakresie.

Trzy miesięczne dziecko powoli wybiera to co chce oglądać – głownie interesują go proste czarno-białe figury geometryczne, mimika twarzy osób go otaczających oraz ruszające się ich usta. Pod koniec trzeciego miesiąca, pole wodzenia dziecka jest już pełne.

Drugi kwartał, świat nabiera barw

Pomiędzy 3- 6 miesiącem życia, dziecko sięga po zabawki, a z czasem łapie je w sposób świadomy. Pojawia się też wyraźnie zainteresowanie kontrastowymi barwami- czerwienią, zielenią, żółcią oraz kolorem niebieskim. W tym okresie niemowlę zwraca początkowo uwagę na swoje rączki, a następnie ręce rodziców. Chętnie je łapie, obraca oraz przyciąga do buzi.
Po szóstym miesiącu życia zaciekawienie dziecka przenosi się coraz bardziej na odleglejsze rzeczy, np. jedzenie na talerzyku, picie w butelce. W tym czasie maluch zaczyna wyraźnie rozpoznawać twarze osób z najbliższego otoczenia oraz obce- nie zawsze jeszcze informując o tym płaczem.

Widzę, rozpoznaję, reaguję

Trzeci kwartał życia dziecka to powolny etap eksperymentowania- zaglądania za wyrzuconą zabawką. Ciekawią go „uciekające” zabawki, długo może przyglądać się ruszającym się liściom na drzewie, biegającym innym dzieciom. To oznacza, że odległość na jaką widzi maluszek wydłużyła się do kilku metrów.
Coraz ciekawsze stają się zabawki, której wydają dźwięki oraz te posiadające wszelakie przyciski, guziki czy metki metki.
Im bliżej 12 miesiąca życia jest dziecko, tym więcej bodźców wzrokowych jest w stanie odebrać i zinterpretować. W tym czasie zwraca uwagę na liczne szczegóły, barwne obrazki oraz uczy się odróżniać emocje na twarzach bliskich- radość, smutek, złość i strach.

Wzrok to podstawowy narząd zmysłu człowieka, a jego niezakłócony rozwój daje podstawy do prawidłowego rozwoju psychoruchowego. To dzięki niemu dziecko uczy się komunikować, obserwuje i naśladuje nas w codziennych czynnościach czy zabawie.